Mijn God, dat heb ik je nog niet verteld:
Enige tijd geleden was ik sprakeloos en verloor ik mijn eetlust – ik zag twee programma’s tegelijk op TV.
De ene was slechter dan de andere en beide programma’s hadden slechts één thema:
Ons dieet!
Brrrr! Ik ben blij dat alles wat ik hier in de Salzburgse Graanmolens te eten krijg, afkomstig is van Oostenrijkse biologische boerderijen. Niet alleen de cornflakes of broodkruimels die ik vang. Nee, soms vang ik ook nog een restje, met biologische worst erop. Dat is dan mijn feest! Of kaas gemaakt van Oostenrijkse bergmelk!
Het gaat echt goed met me! Maar hoe zit het met de vele arme mensen? Wie eet het vlees van koeien die maïs in plaats van gras hebben gekregen?
En wat met al die arme dieren, ik heb nog meer medelijden met hen. Ze kunnen zichzelf niet helpen, ze kunnen niets veranderen. Ik kan een nieuw onderkomen zoeken als het me niet meer bevalt bij de graanmolens van Salzburg.
Bijvoorbeeld de miljoenen kippen die in donkere kippenhokken moeten leven en niet meer kunnen staan omdat ze zo snel moeten groeien. Ik kan niet eens denken aan die arme dierlijke collega’s. Ik weet ook dat dit vlees niet in de buurt komt van de kwaliteit van onze Oostenrijkse scharrelkippen, die ook vrolijke eieren leggen!
Wees slim en eet iets slims, dat is een echte grap!
Je bent slim Berti!
