Vrijdag, 27.8.2021 Ochtend
Ik sta op het punt boekweit te malen en het stopt, de eerste keer in 40 jaar!
Ik ben stomverbaasd, vind eigenlijk de reserve zekering, maar hij stopt meteen weer. Opeens besef ik hoe vanzelfsprekend ik het elke dag gebruik en hoezeer ik het nodig heb en hoe lang het al onvoorwaardelijk zijn werk doet.
Ik haal het uit elkaar, maak het liefdevol schoon en vraag me af of dit bedrijf nog wel bestaat……
In deze korte tijdspanne gaan deze 40 jaar samen voorbij als in sneltreinvaart:
Ik kreeg de graanmolen van mijn moeder toen ik een jonge student was in Innsbruck en zou destijds veel gelukkiger zijn geweest met een ander cadeau. Ik wist niet echt waarom ik brood moest bakken of volkorenmeel moest gebruiken. Het overleefde een bestaan in een kast, omdat de keuken te klein was om het een permanente plaats te geven. Op alle heilige momenten werd het naar buiten gebracht om vervolgens weer vergeten te worden.
Toen groeiden mijn kinderen met haar op.
De herinneringen aan mijn dochtertje dat elke dag een vers gemalen lepel meel opslurpte en altijd de cornflakes naar binnen goot terwijl ze op een leunstoel stond, zijn onvergetelijk.
Deze molen heeft vele ups en downs met mij meegemaakt, vele verhuizingen, zelfs naar verre landen, vaak verpakt in dozen, moest hij maanden wachten om weer met granen gevoed te worden.
Hoe ouder ik werd, hoe meer waardering ik ervoor kreeg en het had altijd een speciale plaats in de keuken, klaar voor gebruik op elk moment en bijna dagelijks gebruikt.
Als mijn dochter haar eigen huishouden begint, weet ik precies welk cadeau ik haar zal geven voor haar eerste verjaardag………..
Hoewel ik het nu een tijdje zonder mijn graanmolen zal moeten stellen, weegt de vreugde zwaarder dan de pijn en dat moet hier aan het eind tot uitdrukking komen:
JA, dit bedrijf bestaat nog steeds en JA, zelfs na 40 jaar wordt er een reparatie uitgevoerd, hoewel deze eigenlijk als oldtimer in het bedrijfsmuseum zou thuishoren als pronkstuk prachtig exemplaar.
Uit een zeer ontroerend telefoongesprek met de directie en de zus van de inmiddels helaas overleden oprichter van het bedrijf bleek dat deze molen een van de eerste moet zijn geweest die mijn moeder begin jaren tachtig in Hallein kocht.
Met hartelijke dank en vriendelijke groeten uit Zuid-Stiermarken
Martina Emig
